مثل سيب باش
پندار سبز چنين مي انديشد:
انسانها دو دسته اند:
عده اي سنگ و عده اي سيب اند
آغاز آنها مشترك است ; هر دو هنگام ورود به درياچه شگفت دنيا چرخابهاي بيشماري را به دور خود مي سازند و ديگران را تحت تاثير قرار مي دهند.
اما پايان آنها حكايتي است بس متفاوت!
سنگريزه ها به ناچار پس از مدتي به قعر آب خواهند رسيد و خاموش خواهند شد.
اما سيبها؟!
آنها هرگز به قعر آب نخواهند رفت و خاموش نخواهند شد ، آنها جاودانه در درياچه باقي خواهند ماند و در تلاطم امواج چرخابي ديگر خواهند ساخت.
آنها روزي به آسمان برخواهند گشت و ابرها را خواهند پيمود و در آخرين نقطه آسمان در كنار محبوبشان تا ابد خواهند زيست.
كتاب قدرت عشق(سيد عباس جوهري(صدرا))
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی